oratorius
Λατινικά (la)
Ετυμολογία
- oratorius < orator < oro < os < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂er-
Προφορά
- ΔΦΑ : /oː.raːˈtoː.ri.us/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : o‐ra‐to‐ri‐us
Κλίση
| ενικός | πληθυντικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | oratorius | oratoria | oratorium | oratoriī | oratoriae | oratoria |
| γενική | oratoriī | oratoriae | oratoriī | oratoriōrum | oratoriārum | oratoriōrum |
| δοτική | oratoriō | oratoriae | oratoriō | oratoriīs | oratoriīs | oratoriīs |
| αιτιατική | oratorium | oratoriam | oratorium | oratoriōs | oratoriās | oratoria |
| κλητική | oratorie | oratoria | oratorium | oratoriī | oratoriae | oratoria |
| αφαιρετική | oratoriō | oratoriā | oratoriō | oratoriīs | oratoriīs | oratoriīs |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.