impertinence

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

impertinence (en)

  1. έλλειψη συνάφειας με το θέμα
  2. αγένεια, αυθάδεια, θράσος


Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

impertinence < impertinent

Προφορά
ΔΦΑ : /ɛ̃.pɛʁ.ti.nɑ̃s/

Ουσιαστικό
      ενικός         πληθυντικός  
impertinence impertinences

impertinence (fr) θηλυκό

  1. (παρωχημένο) η έλλειψη συνάφειας με το θέμα, κάτι που είναι άσχετο με το θέμα, ο παραλογισμός
    ≈ συνώνυμα: absurdité, extravagance
    ≠ αντώνυμα: pertinence
  2. αγένεια, αυθάδεια, θράσος
    ≈ συνώνυμα: audace, effronterie, impolitesse, impudence, insolence, outrecuidance
    ≠ αντώνυμα: correction, politesse

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.