fortune

fortune < παλαιά γαλλική fortune < λατινική fortuna

fortune ^(en)

1. η περιουσία, ένα μεγάλο χρηματικό ποσό

   ↪ He donated his fortune to the church.

   Δώρισε την περιουσία του στην εκκλησία.

2. (μη μετρήσιμο) η τύχη

   ↪ Fortune favors the brave.

   Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.

3. η μοίρα, η τύχη του καθενός

   ↪ She will read your fortune.

   Αυτή θα διαβάσει (θα σου πει) την μοίρα/τύχη σου.

• doom
• misfortune

• fortune - Oxford Learner's Dictionaries

^ⓘ 

fortune ^(fr) θηλυκό

1. η τύχη, η καλή τύχη
2. το πλούτος
3. η περιουσία

• de fortune: ανεπιτήδευτος, αυτοσχέδιος, πρόχειρος
• faire fortune: βγάζω λεφτά, πλουτίζω

  ≈ συνώνυμα: s'enrichir

• revers de fortune: αναποδιά, αντιξοότητα

• fortuné - fortunée