cognomen

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

cognomen < co- + nomen < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₁nḗh₃mn̥

Ουσιαστικό

cognomen ουδέτερο

το τρίτο (praenomen-nomen-cognomen) από τα ονόματα ενός Ρωμαίου πολίτη. Αρχικά ήταν παρατσούκλι, αργότερα έγινε κληροδοτούμενο στοιχείο του επίσημου ονόματος. Στα ελληνικά μεταφράζεται ως επώνυμο ή παρωνύμιο

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη nomen

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	cognomen	cognomină
γενική	cognominis	cognominum
δοτική	cognominī	cognominĭbus
αιτιατική	cognomen	cognomină
κλητική	cognomen	cognomină
αφαιρετική	cognomine	cognominĭbus
(γ' κλίση)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.