-πάτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	-πάτωρ	οἱ	-πάτορες
γενική	τοῦ	-πάτορος	τῶν	-πατόρων
δοτική	τῷ	-πάτορῐ	τοῖς	-πάτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	-πάτορᾰ	τοὺς	-πάτορᾰς
κλητική ὦ!		-πάτορ^*		-πάτορες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		-πάτορε
γεν-δοτ	τοῖν		-πατόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. * Σε μερικές περιπτώσεις, η κλητική, σε -ωρ (όπως στο προπάτωρ).
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «ἀλέκτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

-πάτωρ < πατήρ, θέμα: ... + -ωρ • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

-πάτωρ, -ορος αρσενικό

-πάτορας: το ουσιαστικό πατήρ ως δεύτερο συνθετικό που δηλώνει σχέση ή αναφορά σε πατέρα ή πρόγονο όπως ορίζει το πρώτο συνθετικό
προπάτωρ (προπάτορας)

προπάτωρ

Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -πάτωρ στο Βικιλεξικό
Λέξεις -πάτωρ @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.