ὑψήγορος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ὑψήγορος τὸ ὑψήγορον
      γενική τοῦ/τῆς ὑψηγόρου τοῦ ὑψηγόρου
      δοτική τῷ/τῇ ὑψηγόρῳ τῷ ὑψηγόρῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ὑψήγορον τὸ ὑψήγορον
     κλητική ὦ! ὑψήγορε ὑψήγορον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ὑψήγοροι τὰ ὑψήγορᾰ
      γενική τῶν ὑψηγόρων τῶν ὑψηγόρων
      δοτική τοῖς/ταῖς ὑψηγόροις τοῖς ὑψηγόροις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ὑψηγόρους τὰ ὑψήγορᾰ
     κλητική ὦ! ὑψήγοροι ὑψήγορᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ὑψηγόρω τὼ ὑψηγόρω
      γεν-δοτ τοῖν ὑψηγόροιν τοῖν ὑψηγόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὑψήγορος < (ὕψι) ὑψ- + -ήγορος (ἀγορεύω)

Επίθετο

ὑψήγορος, -ος, -ον

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.