ὑπατεία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ὑπατείᾱ αἱ ὑπατεῖαι
      γενική τῆς ὑπατείᾱς τῶν ὑπατειῶν
      δοτική τῇ ὑπατείᾳ ταῖς ὑπατείαις
    αιτιατική τὴν ὑπατείᾱν τὰς ὑπατείᾱς
     κλητική ὦ! ὑπατείᾱ ὑπατεῖαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὑπατείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὑπατείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπατεία < ελληνιστική κοινή ὕπατ(ος) (ο ύπατος) + -εία < αρχαία ελληνική ὕπατος (ανώτερος)

Ουσιαστικό

ὑπατεία θηλυκό

Σύνθετα
  • ἀνθυπατεία

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.