ὁδίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ὁδίτης οἱ ὁδίται
      γενική τοῦ ὁδίτου τῶν ὁδιτῶν
      δοτική τῷ ὁδίτῃ τοῖς ὁδίταις
    αιτιατική τὸν ὁδίτην τοὺς ὁδίτᾱς
     κλητική ὦ! ὁδίτᾰ ὁδίται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὁδίτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὁδίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὁδίτης, ήδη ομηρικό < ὁδ(ός) + -ίτης

Ουσιαστικό

ὁδίτης αρσενικό
  • δωρικός τύπος : ὁδίτας
  • ὁδιστής (varia lectio)

Συγγενικά
  • ὅδισμα
  • ὅδιος

→ και δείτε τη λέξη ὁδός

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.