ὀρός

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ὀρός οἱ ὀροί
      γενική τοῦ ὀροῦ τῶν ὀρῶν
      δοτική τῷ ὀρῷ τοῖς ὀροῖς
    αιτιατική τὸν ὀρόν τοὺς ὀρούς
     κλητική ὦ! ὀρέ ὀροί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὀρώ
γεν-δοτ τοῖν  ὀροῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀρός < πρωτοελληνική *horós < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ser- (ρέω, τρέχω)

Ουσιαστικό

ὀρός αρσενικό

  1. ορός γάλακτος (το υδαρές μέρος του γάλακτος)
  2. ορός αίματος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.