ὀρίγανον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ὀρίγανον τὰ ὀρίγανᾰ
      γενική τοῦ ὀριγάνου τῶν ὀριγάνων
      δοτική τῷ ὀριγάνῳ τοῖς ὀριγάνοις
    αιτιατική τὸ ὀρίγανον τὰ ὀρίγανᾰ
     κλητική ὦ! ὀρίγανον ὀρίγανᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὀριγάνω
γεν-δοτ τοῖν  ὀριγάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀρίγανον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὀρίγανον ουδέτερο

  1. (φυτό) φυτό που από τα φύλλα του και το άνθος της, η ρίγανη, χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική
    ※  το δε ορίγανον μετά οίνου πινόμενον γάλα κατασπά και αδήκτους φυλάττει τους πίνοντας (Γαληνός, Περί ιοβόλων (De Venetaris Anibalibus))
  2. (συνεκδοχικά) (μεταφορικά) άνθρωπος στρυφνός και δύστροπος

Εκφράσεις
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.