ἐτηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐτηρίς αἱ ἐτηρίδες
      γενική τῆς ἐτηρίδος τῶν ἐτηρίδων
      δοτική τῇ ἐτηρίδῐ ταῖς ἐτηρίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἐτηρίδᾰ τὰς ἐτηρίδᾰς
     κλητική ὦ! ἐτηρίς* ἐτηρίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐτηρίδε
γεν-δοτ τοῖν  ἐτηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐτηρίς < αρχαία ελληνική ἔτος

Ουσιαστικό

ἐτηρίς θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.