ἐξέλκωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐξέλκωσῐς αἱ ἐξελκώσεις
      γενική τῆς ἐξελκώσεως τῶν ἐξελκώσεων
      δοτική τῇ ἐξελκώσει ταῖς ἐξελκώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἐξέλκωσῐν τὰς ἐξελκώσεις
     κλητική ὦ! ἐξέλκωσῐ ἐξελκώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐξελκώσει
γεν-δοτ τοῖν  ἐξελκωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξέλκωσις < αρχαία ελληνική ἐξέλκω + -σις όπως σε πολλούς ιατρικούς όρους (πώρωσις, συνάρθρωσις) < ἐξ- + ἕλκω

Ουσιαστικό

ἐξέλκωσις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.