ἐντερόμφαλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐντερόμφαλον	τὰ	ἐντερόμφαλᾰ
γενική	τοῦ	ἐντερομφάλου	τῶν	ἐντερομφάλων
δοτική	τῷ	ἐντερομφάλῳ	τοῖς	ἐντερομφάλοις
αιτιατική	τὸ	ἐντερόμφαλον	τὰ	ἐντερόμφαλᾰ
κλητική ὦ!		ἐντερόμφαλον		ἐντερόμφαλᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐντερομφάλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐντερομφάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἐντερόμφαλον < ἐντερ- + ὀμφαλ(ός) + -ον

ἐντερόμφαλον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

ἐντερόμφαλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.