ἄπιστος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἄπιστος τὸ ἄπιστον
      γενική τοῦ/τῆς ἀπίστου τοῦ ἀπίστου
      δοτική τῷ/τῇ ἀπίστῳ τῷ ἀπίστῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄπιστον τὸ ἄπιστον
     κλητική ὦ! ἄπιστε ἄπιστον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄπιστοι τὰ ἄπιστᾰ
      γενική τῶν ἀπίστων τῶν ἀπίστων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀπίστοις τοῖς ἀπίστοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀπίστους τὰ ἄπιστᾰ
     κλητική ὦ! ἄπιστοι ἄπιστᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀπίστω τὼ ἀπίστω
      γεν-δοτ τοῖν ἀπίστοιν τοῖν ἀπίστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄπιστος < ἄ- στερητικό + πιστός

Επίθετο

ἄπιστος, -ος, -ον, συγκριτικός : ἀπιστότερος, υπερθετικός :  ἀπιστότατος

  1. που δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς, αναξιόπιστος
  2. δύσπιστος
  3. ανυπάκουος
  4. απίστευτος, απίθανος
  5. (ελληνιστική σημασία) που δεν πιστεύει, δύσπιστος

Παράγωγα
  • ἀπίστως

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.