ἀτυχής

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἀτυχής τὸ ἀτυχές
      γενική τοῦ/τῆς ἀτυχοῦς τοῦ ἀτυχοῦς
      δοτική τῷ/τῇ ἀτυχεῖ τῷ ἀτυχεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀτυχῆ τὸ ἀτυχές
     κλητική ὦ! ἀτυχές ἀτυχές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀτυχεῖς τὰ ἀτυχῆ
      γενική τῶν ἀτυχῶν τῶν ἀτυχῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀτυχέσῐ(ν) τοῖς ἀτυχέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀτυχεῖς τὰ ἀτυχῆ
     κλητική ὦ! ἀτυχεῖς ἀτυχῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀτυχεῖ τὼ ἀτυχεῖ
      γεν-δοτ τοῖν ἀτυχοῖν τοῖν ἀτυχοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀτυχής < ἀ- στερητικό + -τυχής < θέμα τυχ- όπως στον αόριστο ἔτῠχον του τυγχάνω [1] → δείτε και τη λέξη τύχη

Επίθετο

ἀτυχής, -ής, -ές

  1. ατυχής, άτυχος
  2. που δεν έχει μερίδιο σε κάτι

Παράγωγα

(Χρειάζεται επεξεργασία)

  • ἀτυχῶς

Αναφορές
  1. ατυχής - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.