ἀρτύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀρτύς αἱ ἀρτύες
      γενική τῆς ἀρτύος τῶν ἀρτύων
      δοτική τῇ ἀρτύῐ̈ ταῖς ἀρτύσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀρτύν τὰς ἀρτῦς
     κλητική ὦ! ἀρτύ ἀρτύες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀρτύε
γεν-δοτ τοῖν  ἀρτύοιν
Το υ στις καταλήξεις είναι βραχύ ῠ- σε τρισύλλαβα και μακρό ῡ- σε δισύλλαβα.
3η κλίση, Κατηγορία 'ἰχθύς' όπως «ἰχθύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρτύς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀρτύς θηλυκό

  1. δεσμός
  2. σύνδεσμος
  3. συνασπισμός
  4. φιλία
  5. συμμαχία

Συνώνυμα

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.