ἀμολγεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀμολγεύς οἱ ἀμολγεῖς
      γενική τοῦ ἀμολγέως τῶν ἀμολγέων
      δοτική τῷ ἀμολγεῖ τοῖς ἀμολγεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἀμολγέᾱ τοὺς ἀμολγέᾱς
     κλητική ὦ! ἀμολγεῦ ἀμολγεῖς
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀμολγεῖ
γεν-δοτ τοῖν  ἀμολγέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμολγεύς < ἀμέλγω

Ουσιαστικό

ἀμολγεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.