ἀείρροος

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἀείρροος τὸ ἀείρροον
      γενική τοῦ/τῆς ἀειρρόου τοῦ ἀειρρόου
      δοτική τῷ/τῇ ἀειρρόῳ τῷ ἀειρρόῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀείρροον τὸ ἀείρροον
     κλητική ὦ! ἀείρροε ἀείρροον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀείρροοι τὰ ἀείρροᾰ
      γενική τῶν ἀειρρόων τῶν ἀειρρόων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀειρρόοις τοῖς ἀειρρόοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀειρρόους τὰ ἀείρροᾰ
     κλητική ὦ! ἀείρροοι ἀείρροᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀειρρόω τὼ ἀειρρόω
      γεν-δοτ τοῖν ἀειρρόοιν τοῖν ἀειρρόοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀείρροος < ἀεί + -ρροος < αρχαία ελληνική ῥέω → δείτε και τη λέξη ρρ • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἀείρροος, -ος, -ον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.