ἀγωνίζομαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

ἀγωνίζομαι < ἀγών + -ίζομαι

ἀγωνίζομαι (αποθετικό ρήμα)

παίρνω μέρος σε αγώνα
προσπαθώ να..., κοπιάζω να... (συνήθως όταν συντάσσεται με απαρέμφατο)
πολεμώ
(νομικός όρος) υπερασπίζομαι κάποιον σε δίκη (συνώνυμο για πολιτική αγωγή:
↪ εἰς ἀγῶνα καθίστημί τινα και κατασκευάζω ἀγῶνα τινί: ενάγω, μηνύω, κατηγορώ)

ἀγωνίζομαι

1η συζυγία - μεσοπαθητικός ενεστώτας (αποθετικό ρήμα)
	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγὼ	ἀγωνίζομαι	ἀγωνίζωμαι	ἀγωνιζοίμην	—
σὺ	ἀγωνίζῃ / ἀγωνίζει	ἀγωνίζῃ	ἀγωνίζοιο	ἀγωνίζου
οὖτος	ἀγωνίζεται	ἀγωνίζηται	ἀγωνίζοιτο	ἀγωνιζέσθω
ἡμεῖς	ἀγωνιζόμεθα	ἀγωνιζώμεθα	ἀγωνιζοίμεθα	—
ὑμεῖς	ἀγωνίζεσθε	ἀγωνίζησθε	ἀγωνίζοισθε	ἀγωνίζεσθε
οὗτοι	ἀγωνίζονται	ἀγωνίζωνται	ἀγωνίζοιντο	ἀγωνιζέσθων / ἀγωνιζέσθωσαν
2o δυϊκός	ἀγωνίζεσθον	ἀγωνίζησθον	ἀγωνίζοισθον	ἀγωνίζεσθον
3o δυϊκός	ἀγωνίζεσθον	ἀγωνίζησθον	ἀγωνιζοίσθην	ἀγωνιζέσθων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο
ονοματικοί τύποι	ἀγωνίζεσθαι	ἀγωνιζόμενος	ἀγωνιζομένη	ἀγωνιζόμενον

Μέσος / Παθητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἠγωνιζόμην	-	-	-
σύ	ἠγωνίζου	-	-	-
οὗτος	ἠγωνίζετο	-	-	-
ἡμεῖς	ἠγωνιζόμεθα	-	-	-
ὑμεῖς	ἠγωνίζεσθε	-	-	-
οὗτοι	ἠγωνίζοντο	-	-	-

Παθητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἠγωνίσθην	ἀγωνισθῶ	ἀγωνισθείην	-
σύ	ἠγωνίσθης	ἀγωνισθῇς	ἀγωνισθείης	ἀγωνίσθητι
οὖτος	ἠγωνίσθη	ἀγωνισθῇ	ἀγωνισθείη	ἀγωνισθήτω
ἡμεῖς	ἠγωνίσθημεν	ἀγωνισθῶμεν	ἀγωνισθείημεν / ἀγωνισθεῖμεν	-
ὑμεῖς	ἠγωνίσθητε	ἀγωνισθῆτε	ἀγωνισθείητε / ἀγωνισθεῖτε	ἀγωνίσθητε
οὗτοι	ἠγωνίσθησαν	ἀγωνισθῶσι(ν)	ἀγωνισθείησαν / ἀγωνισθεῖεν	ἀγωνισθέντων / ἀγωνισθήτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἀγωνισθῆναι	ἀγωνισθείς	ἀγωνισθεῖσα	ἀγωνισθέν

Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἠγώνισμαι	ἠγωνισμένος ὦ	ἠγωνισμένος εἴην	-
σύ	ἠγώνισαι	ἠγωνισμένος ᾖς	ἠγωνισμένος εἴης	ἠγώνισο
οὖτος	ἠγώνισται	ἠγωνισμένος ᾖ	ἠγωνισμένος εἴης	ἠγωνίσθω
ἡμεῖς	ἠγωνίσμεθα	ἠγωνισμένοι ὦμεν	ἠγωνισμένοι εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	ἠγώνισθε	ἠγωνισμένοι ἦτε	ἠγωνισμένοι εἴητε/εἶτε	ἠγώνισθε
οὗτοι	ἠγωνισμένοι εἰσί(ν)	ἠγωνισμένοι ὦσι(ν)	ἠγωνισμένοι εἴησαν/εἶεν	ἠγωνίσθων / ἠγωνίσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἠγωνίσθαι	ἠγωνισμένος	ἠγωνισμένη	ἠγωνισμένον

Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἠγωνίσμην	-	-	-
σύ	ἠγώνισο	-	-	-
οὖτος	ἠγώνιστο	-	-	-
ἡμεῖς	ἠγωνίσμεθα	-	-	-
ὑμεῖς	ἠγώνισθε	-	-	-
οὗτοι	ἠγωνισμένοι ἦσαν	-	-	-

ἀγωνίζομαι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἀγωνίζομαι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.