ἀβάκιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἀβάκιον τὰ ἀβάκιᾰ
      γενική τοῦ ἀβακίου τῶν ἀβακίων
      δοτική τῷ ἀβακίῳ τοῖς ἀβακίοις
    αιτιατική τὸ ἀβάκιον τὰ ἀβάκιᾰ
     κλητική ὦ! ἀβάκιον ἀβάκιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀβακίω
γεν-δοτ τοῖν  ἀβακίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀβάκιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική (ἄβαξ) ἀβακ- + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

ἀβάκιον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Παράγωγα

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.