φιλοφρόνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ φιλοφρόνησῐς αἱ φιλοφρονήσεις
      γενική τῆς φιλοφρονήσεως τῶν φιλοφρονήσεων
      δοτική τῇ φιλοφρονήσει ταῖς φιλοφρονήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν φιλοφρόνησῐν τὰς φιλοφρονήσεις
     κλητική ὦ! φιλοφρόνησῐ φιλοφρονήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φιλοφρονήσει
γεν-δοτ τοῖν  φιλοφρονησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φιλοφρόνησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική grc, φιλοφρονῶ, φιλοφρονη- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε φιλο- + φρόνησις.
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: φιλοφρόνηση

Ουσιαστικό

φιλοφρόνησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη φιλόφρων

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.