τυχηρός
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | ||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| τῠχηρο- | |||||||
| ονομαστική | ὁ | τυχηρός | ἡ | τυχηρᾱ́ | τὸ | τυχηρόν | |
| γενική | τοῦ | τυχηροῦ | τῆς | τυχηρᾶς | τοῦ | τυχηροῦ | |
| δοτική | τῷ | τυχηρῷ | τῇ | τυχηρᾷ | τῷ | τυχηρῷ | |
| αιτιατική | τὸν | τυχηρόν | τὴν | τυχηρᾱ́ν | τὸ | τυχηρόν | |
| κλητική ὦ! | τυχηρέ | τυχηρᾱ́ | τυχηρόν | ||||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | ||||||
| ονομαστική | οἱ | τυχηροί | αἱ | τυχηραί | τὰ | τυχηρᾰ́ | |
| γενική | τῶν | τυχηρῶν | τῶν | τυχηρῶν | τῶν | τυχηρῶν | |
| δοτική | τοῖς | τυχηροῖς | ταῖς | τυχηραῖς | τοῖς | τυχηροῖς | |
| αιτιατική | τοὺς | τυχηρούς | τὰς | τυχηρᾱ́ς | τὰ | τυχηρᾰ́ | |
| κλητική ὦ! | τυχηροί | τυχηραί | τυχηρᾰ́ | ||||
| δυϊκός | |||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | τυχηρώ | τὼ | τυχηρᾱ́ | τὼ | τυχηρώ | |
| γεν-δοτ | τοῖν | τυχηροῖν | τοῖν | τυχηραῖν | τοῖν | τυχηροῖν | |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ξηρός' όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | |||||||
Επίθετο
τυχηρός, -ό, -όν (επίρρημα: τυχερῶς)
Πηγές
- τυχηρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- τυχηρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.