τρῦχος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ τρῦχος τὰ τρύχη - τρύχεᾰ
      γενική τοῦ τρύχους - τρύχεος τῶν τρυχῶν - τρυχέων
      δοτική τῷ τρύχει - τρύχεῐ̈ τοῖς τρύχεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ τρῦχος τὰ τρύχη - τρύχεα
     κλητική ὦ! τρῦχος τρύχη - τρύχεα
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τρύχει - τρύχεε
γεν-δοτ τοῖν  τρυχοῖν - τρυχέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρῦχος < τρύχω

Ουσιαστικό

τρῦχος, -εος/-ους ουδέτερο

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.