συντήρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ συντήρησῐς αἱ συντηρήσεις
      γενική τῆς συντηρήσεως τῶν συντηρήσεων
      δοτική τῇ συντηρήσει ταῖς συντηρήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν συντήρησῐν τὰς συντηρήσεις
     κλητική ὦ! συντήρησῐ συντηρήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συντηρήσει
γεν-δοτ τοῖν  συντηρησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συντήρησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συντηρῶ (κλίση συντηρέω (διατηρώ, προστατεύω)), συντηρη- + -σις (-ησις). Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + τήρησις.
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συντήρηση

Ουσιαστικό

συντήρησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.