συμφόρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ συμφόρησῐς αἱ συμφορήσεις
      γενική τῆς συμφορήσεως τῶν συμφορήσεων
      δοτική τῇ συμφορήσει ταῖς συμφορήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν συμφόρησῐν τὰς συμφορήσεις
     κλητική ὦ! συμφόρησῐ συμφορήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συμφορήσει
γεν-δοτ τοῖν  συμφορησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμφόρησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συμφορέω / συμφορῶ, συμφορη- + -σις < συμ- + φορέω / φορῶ
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) συμφόρησις ⇘ νέα ελληνικά: συμφόρηση με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

συμφόρησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη συμφορέω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.