στηλιτευτής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο στηλιτευτής οι στηλιτευτές
      γενική του στηλιτευτή των στηλιτευτών
    αιτιατική τον στηλιτευτή τους στηλιτευτές
     κλητική στηλιτευτή στηλιτευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στηλιτευτής < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική στηλιτευτής < (ελληνιστική κοινή) στηλιτεύ(ω) + -τής

Προφορά
ΔΦΑ : /sti.li.teˈftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : στη‐λι‐τευ‐τής

Ουσιαστικό

στηλιτευτής αρσενικό

Μεταφράσεις
    στηλιτευτής

Πηγές
  • στηλιτεύω - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

στηλιτευτής < ελληνιστική κοινή στηλιτεύ(ω) + -τής

Ουσιαστικό

στηλιτευτής αρσενικό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.