σμίλευσις

→ χρειάζεται παράθεμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σμίλευσῐς αἱ σμιλεύσεις
      γενική τῆς σμιλεύσεως τῶν σμιλεύσεων
      δοτική τῇ σμιλεύσει ταῖς σμιλεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σμίλευσῐν τὰς σμιλεύσεις
     κλητική ὦ! σμίλευσῐ σμιλεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σμιλεύσει
γεν-δοτ τοῖν  σμιλευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σμίλευσις < σμιλεύ(ω) + -σις < αρχαία ελληνική σμίλη

Ουσιαστικό

σμίλευσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.