σκελίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σκελίς αἱ σκελίδες
      γενική τῆς σκελίδος τῶν σκελίδων
      δοτική τῇ σκελίδῐ ταῖς σκελίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σκελίδᾰ τὰς σκελίδᾰς
     κλητική ὦ! σκελίς* σκελίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σκελίδε
γεν-δοτ τοῖν  σκελίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκελίς < αρχαία ελληνική σχελίς < άγνωστης ετυμολογίας. Η σύνδεση με το σκέλος δεν είναι ετυμολογική καθώς το δασύ σχ- είναι αρχαιότερο, αλλά κι επειδή το σκέλος αναφέρεται μόνο στα κάτω άκρα.[1]

Ουσιαστικό

σκελίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)
  • σκελλίς

Παράγωγα
  • σκελίδιον

Σύνθετα

Αναφορές
  1. σκελίδα - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.