πῖαρ

πῖαρ < αβέβαιης ετυμολογίας, πιθανόν συγγενές με "πίων", "πίειρα" "πῖον"

πῖαρ ουδέτερο, άκλιτο (ελλειπτικό ουσιαστικό) (μόνο σε ονομαστική και αιτιατική πτώση ενικού)

1. το λίπος

   πῖαρ ἐλαίης και άλλα είδη ελαιώδους ουσίας από άλλες πηγές

2. το κρεμώδες
3. (μεταφορικά) η αφρόκρεμα κάθε πράγματος, το άνθος, το καλύτερο κομμάτι
4. η εύφορη γη, το πλούσιο έδαφος
5. το γάλα της συκιάς

• πῖαρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πῖαρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.