προβλεπτής
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - προβλεπτής < μεταφραστικό δάνειο από τη βενετική proveditor [1] (ιταλική provveditore) < pro- (προ-) + ιταλική veditore (θεατής), βλέπ(ω) + -τής. Η λέξη, σε έγγραφα του 18ου αιώνα. Ο τύπος προβλέπτης, από τον 6ο ή 7ο αιώνα.
Ουσιαστικό
Ουσιαστικό- τίτλος αξιωματούχου, όπως καπετάνιος, στρατιωτικός φροντιστής
- αντίστοιχο: προνοητής
- (εκκλησιαστικός όρος) τίτλος ιερωμένου που είχε τη φροντίδα εκκλησιαστικών υποθέσεων
- → δείτε την έκφραση προβλεπτής του Αγίου Τάφου (υπεύθυνος της Καθολικής Εκκλησίας για τη φύλαξη του Αγίου Τάφου)
Συγγενικά
- → δείτε τη λέξη προβλέπω
Αναφορές
Αναφορές- σελ. 338 προβλεπτής - Boerio, Giuseppe (1867) Dizionario del dialetto veneziano (Λεξικό της βενετικής διαλέκτου), Βενετία: G. Cecchini. 3η έκδοση @books.google.
Πηγές
Πηγές- σελ.36 Τόμος 17 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία. Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.