πρέσβυς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
πρεσβῠ- πρεσβε-
ονομαστική ὁ πρέσβῠς οἱ πρέσβεις
      γενική τοῦ πρέσβεως
& πρέσβεος		 τῶν πρέσβεων
      δοτική τῷ πρέσβει τοῖς πρέσβεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν πρέσβῠν τοὺς πρέσβεις
     κλητική ὦ! πρέσβῠ πρέσβεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πρέσβει
γεν-δοτ τοῖν  πρεσβέοιν
Δείτε τον πληθυντικό και στο πρεσβευτής.
3η κλίση, Κατηγορία 'πρέσβυς' όπως «πρέσβυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρέσβυς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρέσβυς αρσενικό (θηλυκά: πρέσβα, πρέσβειρα, πρεσβηΐς, πρέσβις)

  1. (και σε επιθετική λειτουργία) ηλικιωμένος, γέρος
  2. σεβαστός
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 19 (Τ. Μήνιδος ἀπόρρησις.), στίχ. 74 (90-92)
    πρέσβα Διὸς θυγάτηρ Ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται
    Σεβαστή κόρη του Διός η Άτ᾽ η ολεθρία
    Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr
  3. (Χρειάζεται επεξεργασία)

Συνώνυμα

Παράγωγα
  • (Χρειάζεται όλο το ετυμολογικό πεδίο)
  • πρεσβεύω & παράγωγα με πρεσβευ-

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.