πεντηκονταετηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πεντηκονταετηρίς	αἱ	πεντηκονταετηρίδες
γενική	τῆς	πεντηκονταετηρίδος	τῶν	πεντηκονταετηρίδων
δοτική	τῇ	πεντηκονταετηρίδῐ	ταῖς	πεντηκονταετηρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πεντηκονταετηρίδᾰ	τὰς	πεντηκονταετηρίδᾰς
κλητική ὦ!		πεντηκονταετηρίς*		πεντηκονταετηρίδες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεντηκονταετηρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		πεντηκονταετηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πεντηκονταετηρίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πεντηκοντα- + -ετηρίς

πεντηκονταετηρίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

πεντηκονταετηρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.