παράλλαξις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ παράλλαξῐς αἱ παραλλάξεις
      γενική τῆς παραλλάξεως τῶν παραλλάξεων
      δοτική τῇ παραλλάξει ταῖς παραλλάξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν παράλλαξῐν τὰς παραλλάξεις
     κλητική ὦ! παράλλαξῐ παραλλάξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παραλλάξει
γεν-δοτ τοῖν  παραλλαξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράλλαξις < παραλάσσω < παρ-αλλ-ακ-(jω) + -σις > -ξις → δείτε τις λέξεις παρά και αλλάσσω

Ουσιαστικό

παράλλαξις θηλυκό

  1. η μεταβολή θέσης, εναλλαγή
  2. (ειδικότερα) μεταβολή προς το χειρότερο, η χειροτέρευση
    ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Πολιτικός, 269e.4
    διὸ τὴν ἀνακύκλησιν εἴληχεν, ὅτι σμικροτάτην τῆς αὑτοῦ κινήσεως παράλλαξιν
  3. (ελληνιστική σημασία) (αστρονομία) η παράλλαξη
    ※  1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Περὶ τοῦ ἐμφαινομένου προσώπου τῷ κύκλῳ τῆς σελήνης 7.126@perseus.tufts.edu, @Βικιθήκη
    ὁ Σύλλας εἶπεν/ […] ἢ διαστροφὴ μεγάλη καὶ παράλλαξις ἔσται τῆς γωνίας, ὅπερ ἀδύνατόν ἐστιν
    ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ↴ γαλλικά: parallaxe
    ↴ αγγλικά: parallax
    ⇘ νέα ελληνικά: παράλλαξη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.