ολο-

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ολο- < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ὁλ(ο)- < αρχαία ελληνική ὅλος
(για επιστημονικούς όρους) λόγιο ενδογενές δάνειο: (λόγιο δάνειο) διαγλωσσική ορολογία holo- [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /o.lo/

Πρόθημα

ολο-, ολό- (και ολ- όταν ακολουθούσε φωνήεν σε παλαιά σύνθετα)

(επιτατικό) πρώτο συνθετικό λέξεων που

  1. επιτείνει τη σημασία του επιθέτου που είναι δεύτερο συνθετικό
    ολόγυμνος
    ολάνθιστος
    ≈ συνώνυμα: κατα-, θεο-
  2. δηλώνει αποκλειστικά το χρώμα του δεύτερου συνθετικού
    ολόμαυρος
  3. δηλώνει αποκλειστικά το υλικό του δεύτερου συνθετικού
    ολόχρυσος
  4. καλύπτει ή αναφέρεται σε ολόκληρη την επιφάνεια ή χρονική διάρκεια του δεύτερου συνθετικού
    ολοσέλιδος
    ολοήμερος
  5. (επιστημονικοί όροι)
    ολόγραμμα < γαλλική hologramme
  • Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα ολο- στο Βικιλεξικό
  • Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα ολό- στο Βικιλεξικό
  • Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα ολ- στο Βικιλεξικό

Μεταφράσεις
    ολο-

Αναφορές
  1. ολο- - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.