νημερτής

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ νημερτής τὸ νημερτές
      γενική τοῦ/τῆς νημερτοῦς τοῦ νημερτοῦς
      δοτική τῷ/τῇ νημερτεῖ τῷ νημερτεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν νημερτῆ τὸ νημερτές
     κλητική ὦ! νημερτές νημερτές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ νημερτεῖς τὰ νημερτῆ
      γενική τῶν νημερτῶν τῶν νημερτῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς νημερτέσῐ(ν) τοῖς νημερτέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς νημερτεῖς τὰ νημερτῆ
     κλητική ὦ! νημερτεῖς νημερτῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ νημερτεῖ τὼ νημερτεῖ
      γεν-δοτ τοῖν νημερτοῖν τοῖν νημερτοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νημερτής < νη- + ἁμαρτάνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

νημερτής, -ής, -ές

  1. αλάνθαστος, αψευδής, χωρίς λάθος (→ δείτε τη λέξη ἁμάρτημα)
  2. (κατ' επέκταση) αληθινός, σωστός, που ισχύει
  • δωρικός τύπος : νᾱμερτής (μοναδικός τύπος στους τραγικούς)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.