μισθωτήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μισθωτήριον τὰ μισθωτήριᾰ
      γενική τοῦ μισθωτηρίου τῶν μισθωτηρίων
      δοτική τῷ μισθωτηρίῳ τοῖς μισθωτηρίοις
    αιτιατική τὸ μισθωτήριον τὰ μισθωτήριᾰ
     κλητική ὦ! μισθωτήριον μισθωτήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μισθωτηρίω
γεν-δοτ τοῖν  μισθωτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μισθωτήριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μισθω(τής) + -τήριον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μισθωτήριο με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

μισθωτήριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

  • τόπος προσλήψης μισθωτών εργατών
    ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Ο
    <ὄψ' ἦλθες, ἀλλ' εἰς τὸν Κολωνὸν ἵεσο> ἐπὶ τῶν μισθωτῶν ἔλεγον. τοὺς ἐπὶ τὸ ἔργον ἐλθόντας ὀψέ, ἀπέλυον πάλιν εἰς τὸ μισθωτήριον· τὸ δὲ ἦν ἐν Κολωνῷ

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.