μεῖγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μεῖγμᾰ τὰ μείγμᾰτᾰ
      γενική τοῦ μείγμᾰτος τῶν μειγμᾰ́των
      δοτική τῷ μείγμᾰτῐ τοῖς μείγμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ μεῖγμᾰ τὰ μείγμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! μεῖγμᾰ μείγμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μείγμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  μειγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεῖγμα < μίγνυμι/μιγνύω και μείγνυμι/μειγνύω

Ουσιαστικό

μεῖγμα και μῖγμα, μίγμα

  • αυτό που είναι σύνθετο από πολλά, το μείγμα

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.