μαχαιρίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
μᾰχαιρῐδιο-
ονομαστική τὸ μαχαιρίδιον τὰ μαχαιρίδιᾰ
      γενική τοῦ μαχαιριδίου τῶν μαχαιριδίων
      δοτική τῷ μαχαιριδίῳ τοῖς μαχαιριδίοις
    αιτιατική τὸ μαχαιρίδιον τὰ μαχαιρίδιᾰ
     κλητική ὦ! μαχαιρίδιον μαχαιρίδιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μαχαιριδίω
γεν-δοτ τοῖν  μαχαιριδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαχαιρίδιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μάχαιρ(α) ή μαχαιρίς  + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον

Ουσιαστικό

μαχαιρίδιον ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.