λυσσομανάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

λυσσομανάω < λυσσομαν(ώ) + άω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή λυσσομανῶ, συνηρημένος τύπος του λυσσομανεώ < αρχαία ελληνική λυσσομανής < λύσσ(α) + -ο- + -μανάω < μαν- του ρήματος μαίνομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /li.so.maˈna.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λυσ‐σο‐μα‐νά‐ω

Ρήμα

λυσσομανάω/λυσσομανώ, πρτ.: λυσσομανούσε/λυσσομάναγε, αόρ.: λυσσομάνησα (χωρίς παθητική φωνή)

(κυρίως για φυσικά φαινόμενα) μαίνομαι, έχω μεγάλη ένταση, ορμή
↪ λυσσομανάει έξω ο αγέρας, χτυπάνε τα παραθυρόφυλλα

Συγγενικά

→ δείτε τις λέξεις λύσσα, -μανώ και μαίνομαι

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	λυσσομανάω - λυσσομανώ	λυσσομανούσα	θα λυσσομανάω - λυσσομανώ	να λυσσομανάω - λυσσομανώ		λυσσομανώντας
β' ενικ.	λυσσομανάς	λυσσομανούσες	θα λυσσομανάς	να λυσσομανάς	λυσσομάνα - λυσσομάναγε
γ' ενικ.	λυσσομανάει - λυσσομανά	λυσσομανούσε	θα λυσσομανάει - λυσσομανά	να λυσσομανάει - λυσσομανά
α' πληθ.	λυσσομανάμε - λυσσομανούμε	λυσσομανούσαμε	θα λυσσομανάμε - λυσσομανούμε	να λυσσομανάμε - λυσσομανούμε
β' πληθ.	λυσσομανάτε	λυσσομανούσατε	θα λυσσομανάτε	να λυσσομανάτε	λυσσομανάτε
γ' πληθ.	λυσσομανάν(ε) - λυσσομανούν(ε)	λυσσομανούσαν(ε)	θα λυσσομανάν(ε) - λυσσομανούν(ε)	να λυσσομανάν(ε) - λυσσομανούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		λυσσομάνησα	θα λυσσομανήσω	να λυσσομανήσω		λυσσομανήσει
β' ενικ.		λυσσομάνησες	θα λυσσομανήσεις	να λυσσομανήσεις	λυσσομάνα - λυσσομάνησε
γ' ενικ.		λυσσομάνησε	θα λυσσομανήσει	να λυσσομανήσει
α' πληθ.		λυσσομανήσαμε	θα λυσσομανήσουμε	να λυσσομανήσουμε
β' πληθ.		λυσσομανήσατε	θα λυσσομανήσετε	να λυσσομανήσετε	λυσσομανήστε
γ' πληθ.		λυσσομάνησαν λυσσομανήσαν(ε)	θα λυσσομανήσουν(ε)	να λυσσομανήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω λυσσομανήσει	είχα λυσσομανήσει	θα έχω λυσσομανήσει	να έχω λυσσομανήσει
β' ενικ.	έχεις λυσσομανήσει	είχες λυσσομανήσει	θα έχεις λυσσομανήσει	να έχεις λυσσομανήσει
γ' ενικ.	έχει λυσσομανήσει	είχε λυσσομανήσει	θα έχει λυσσομανήσει	να έχει λυσσομανήσει
α' πληθ.	έχουμε λυσσομανήσει	είχαμε λυσσομανήσει	θα έχουμε λυσσομανήσει	να έχουμε λυσσομανήσει
β' πληθ.	έχετε λυσσομανήσει	είχατε λυσσομανήσει	θα έχετε λυσσομανήσει	να έχετε λυσσομανήσει
γ' πληθ.	έχουν λυσσομανήσει	είχαν λυσσομανήσει	θα έχουν λυσσομανήσει	να έχουν λυσσομανήσει

Μεταφράσεις

λυσσομανάω

γαλλικά : faire ^(fr) rage ^(fr), se déchaîner ^(fr),

Πηγές

λυσσομανάω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
«λυσσομανώ» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.