καταπόνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ καταπόνησῐς αἱ καταπονήσεις
      γενική τῆς καταπονήσεως τῶν καταπονήσεων
      δοτική τῇ καταπονήσει ταῖς καταπονήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν καταπόνησῐν τὰς καταπονήσεις
     κλητική ὦ! καταπόνησῐ καταπονήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καταπονήσει
γεν-δοτ τοῖν  καταπονησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπόνησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καταπονέω / καταπονῶ, καταπονη- + -σις
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: καταπόνηση

Ουσιαστικό

καταπόνησις, -εως θηλυκό

Συγγενικά
  • κατάπονος
  • → δείτε τις λέξεις καταπονέω και πόνος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.