κανάγιας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κανάγιας	οι	κανάγιες & κανάγηδες
γενική	του	κανάγια	των	— & κανάγηδων
αιτιατική	τον	κανάγια	τους	κανάγιες & κανάγηδες
κλητική		κανάγια		κανάγιες & κανάγηδες
Οι καταλήξεις -ιας, -ια, -ιες προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «κανάγιας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κανάγιας < (άμεσο δάνειο) βενετική canagia / ιταλική canaglia < cane +‎ -aglia < λατινική canis < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ḱwṓ

κανάγιας αρσενικό

(υβριστικό) παλιάνθρωπος, κάθαρμα
※ Έπρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Έτσι βολικά κουλουριασμένος, να κυλώ και να φθάσω. / Κανάγιες! / Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαρας μου. Και σε βασανισμένα στήθη χωρικών βλέπω να δυναμώνει η πνοή που θα σας σαρώσει. (Κώστας Καρυωτάκης, «Κάθαρσις»)

κανάγιας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.