καλόβουλος
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | καλόβουλος | η | καλόβουλη | το | καλόβουλο |
| γενική | του | καλόβουλου | της | καλόβουλης | του | καλόβουλου |
| αιτιατική | τον | καλόβουλο | την | καλόβουλη | το | καλόβουλο |
| κλητική | καλόβουλε | καλόβουλη | καλόβουλο | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | καλόβουλοι | οι | καλόβουλες | τα | καλόβουλα |
| γενική | των | καλόβουλων | των | καλόβουλων | των | καλόβουλων |
| αιτιατική | τους | καλόβουλους | τις | καλόβουλες | τα | καλόβουλα |
| κλητική | καλόβουλοι | καλόβουλες | καλόβουλα | |||
| Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Προφορά
- ΔΦΑ : /kaˈlo.vu.los/
Επίθετο
καλόβουλος, -η, -ο
- αυτός που έχει καλή βούληση, καλή θέληση
Συνώνυμα
- αγαθόβουλος
Μεταφράσεις
καλόβουλος
|
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.