κακομοιρία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κακομοιρίᾱ αἱ κακομοιρίαι
      γενική τῆς κακομοιρίᾱς τῶν κακομοιριῶν
      δοτική τῇ κακομοιρίᾳ ταῖς κακομοιρίαις
    αιτιατική τὴν κακομοιρίᾱν τὰς κακομοιρίᾱς
     κλητική ὦ! κακομοιρίᾱ κακομοιρίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κακομοιρίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  κακομοιρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακομοιρία < κακόμοιρος + -ία < αρχαία ελληνική κακός + μοῖρα

Ουσιαστικό

κακομοιρία θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.