ζηλώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ζηλώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ζηλῶ, συνηρημένος τύπος του ζηλόω < ζῆλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ziˈlo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐λώ

τονικό παρώνυμο: ζήλο

Ρήμα

ζηλώ, -οίς, -οί..., αόριστος κατά τα αρχαία: εζήλωσα (χωρίς παθητική φωνή)

(αρχαιοπρεπές, ειρωνικό) ζηλεύω κάτι ή κάποιον και επιθυμώ να το μιμηθώ
※ «Το Κρεμλίνο εζήλωσε τη δόξα της Σίλικον Βάλεϊ» […] η νέα πόλη επιστημόνων ήταν ιδέα της Επιτροπής Εκσυγχρονισμού. […]
Τίτλος άρθρου, @tamea.gr, 2010.04.17

Συγγενικά

ζηλωτής
ζηλωτικός
ζηλώτρια
→ και δείτε τις λέξεις ζήλος, ζήλια και ζηλεύω

Κλίση

→ λείπει η κλίση
ορισμένοι τύποι του ρήματος γράφονται (λόγια) με -οι: ζηλοίς, ζηλοί, ζηλοίτε…

Μεταφράσεις

ζηλώ

→ δείτε τη λέξη ζηλεύω

Πηγές

ζηλώ - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.