ζενίθ

Νέα ελληνικά (el)

Διάγραμμα του ορίζοντα (horizon), αστρονομικού και πραγματικού, που δείχνει το ζενίθ (zenith) και το ναδίρ (nadir

Ετυμολογία

ζενίθ < λόγιο δάνειο από τη γαλλική zénith < ισπανικά cenit[1] ή μεσαιωνική λατινική cenit[2] < αραβική (samtu (a)r-raʾs, διαδρομή πάνω από το κεφάλι). Δείτε και το αζιμούθιο.

Προφορά

ΔΦΑ : /zeˈniθ/

Ουσιαστικό

ζενίθ ουδέτερο άκλιτο

  1. (αστρονομία) το υψηλότερο σε σχέση με κάποιον παρατηρητή σημείο ενός ουράνιου σώματος
  2. (μεταφορικά) απόγειο μιας πορείας
     συνώνυμα: απόγειο, αποκορύφωμα, ακμή, κολοφώνας, μεσουράνημα
      Στο ναδίρ το διεθνές εμπόριο, στο ζενίθ οι φόβοι προστατευτισμού (Εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 21/4/2013)

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις

Αναφορές

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. zénith - ετυμολογία - CNRTL (Centre National de Resources Textuelles et Lexicales, 2005) από το Trésor de la langue française informatisé
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.