εὐνούστερος
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | εὐνούστερος | ἡ | εὐνουστέρᾱ | τὸ | εὐνούστερον |
| γενική | τοῦ | εὐνουστέρου | τῆς | εὐνουστέρᾱς | τοῦ | εὐνουστέρου |
| δοτική | τῷ | εὐνουστέρῳ | τῇ | εὐνουστέρᾳ | τῷ | εὐνουστέρῳ |
| αιτιατική | τὸν | εὐνούστερον | τὴν | εὐνουστέρᾱν | τὸ | εὐνούστερον |
| κλητική ὦ! | εὐνούστερε | εὐνουστέρᾱ | εὐνούστερον | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | εὐνούστεροι | αἱ | εὐνούστεραι | τὰ | εὐνούστερᾰ |
| γενική | τῶν | εὐνουστέρων | τῶν | εὐνουστέρων | τῶν | εὐνουστέρων |
| δοτική | τοῖς | εὐνουστέροις | ταῖς | εὐνουστέραις | τοῖς | εὐνουστέροις |
| αιτιατική | τοὺς | εὐνουστέρους | τὰς | εὐνουστέρᾱς | τὰ | εὐνούστερᾰ |
| κλητική ὦ! | εὐνούστεροι | εὐνούστεραι | εὐνούστερᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | εὐνουστέρω | τὼ | εὐνουστέρᾱ | τὼ | εὐνουστέρω |
| γεν-δοτ | τοῖν | εὐνουστέροιν | τοῖν | εὐνουστέραιν | τοῖν | εὐνουστέροιν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- εὐνούστερος < εὔν(ους) + -ούστερος
Επίθετο
εὐνούστερος
- συγκριτικός βαθμός του εὔνους
- ※ ὦ Δῆμ', ἵν' εἰδῇς ὁπότερος νῷν ἐστί σοι / εὐνούστερος, διάκρινον, ἵνα τοῦτον φιλῇς. (Αριστοφάνης, Ἱππῆς, 748)
εὐνούστερον | εὐνούστατα | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.