εὐνούστατος
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | εὐνούστατος | ἡ | εὐνουστάτη | τὸ | εὐνούστατον |
| γενική | τοῦ | εὐνουστάτου | τῆς | εὐνουστάτης | τοῦ | εὐνουστάτου |
| δοτική | τῷ | εὐνουστάτῳ | τῇ | εὐνουστάτῃ | τῷ | εὐνουστάτῳ |
| αιτιατική | τὸν | εὐνούστατον | τὴν | εὐνουστάτην | τὸ | εὐνούστατον |
| κλητική ὦ! | εὐνούστατε | εὐνουστάτη | εὐνούστατον | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | εὐνούστατοι | αἱ | εὐνούσταται | τὰ | εὐνούστατᾰ |
| γενική | τῶν | εὐνουστάτων | τῶν | εὐνουστάτων | τῶν | εὐνουστάτων |
| δοτική | τοῖς | εὐνουστάτοις | ταῖς | εὐνουστάταις | τοῖς | εὐνουστάτοις |
| αιτιατική | τοὺς | εὐνουστάτους | τὰς | εὐνουστάτᾱς | τὰ | εὐνούστατᾰ |
| κλητική ὦ! | εὐνούστατοι | εὐνούσταται | εὐνούστατᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | εὐνουστάτω | τὼ | εὐνουστάτᾱ | τὼ | εὐνουστάτω |
| γεν-δοτ | τοῖν | εὐνουστάτοιν | τοῖν | εὐνουστάταιν | τοῖν | εὐνουστάτοιν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- εὐνούστατος < εὔν(ους) + -ούστατος
Επίθετο
εὐνούστατος
- υπερθετικός βαθμός του εὔνους
- ※ Εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. (Αριστοφάνης, Ειρήνη, 673)
εὐνούστερον | εὐνούστατα | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.