εὐμενής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ εὐμενής	τὸ εὐμενές	οἱ, αἱ εὐμενεῖς	τὰ εὐμενῆ
Γενική	τοῦ, τῆς εὐμενοῦς	τοῦ εὐμενοῦς	τῶν εὐμενῶν	τῶν εὐμενῶν
Δοτική	τῷ, τῇ εὐμενεῖ	τῷ εὐμενεῖ	τοῖς, ταῖς εὐμενέσι(ν)	τοῖς εὐμενέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν εὐμενῆ	τὸ εὐμενές	τοὺς, τὰς εὐμενεῖς	τὰ εὐμενῆ
Κλητική	εὐμενές	εὐμενές	εὐμενεῖς	εὐμενῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			εὐμενεῖ
Γενική-Δοτική			εὐμενοῖν

εὐμενής < εὖ + μένος + -ής

εὐμενής, -ής, -ές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.