εὐκτήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ εὐκτήριον τὰ εὐκτήριᾰ
      γενική τοῦ εὐκτηρίου τῶν εὐκτηρίων
      δοτική τῷ εὐκτηρίῳ τοῖς εὐκτηρίοις
    αιτιατική τὸ εὐκτήριον τὰ εὐκτήριᾰ
     κλητική ὦ! εὐκτήριον εὐκτήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  εὐκτηρίω
γεν-δοτ τοῖν  εὐκτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὐκτήριον: ουδέτερο του εὐκτήριος < εὔχομαι < εὐχή

Επίθετο

εὐκτήριον ουδέτερο

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.