εγωλάτρις

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εγωλάτρις οι εγωλάτριδες
      γενική της εγωλάτριδος
(εγωλάτριδας)		 των εγωλατρίδων
(εγωλάτριδων)
    αιτιατική την εγωλάτριδα τις εγωλάτριδες
     κλητική εγωλάτρι (εγωλάτρις) εγωλάτριδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. Οι τύποι γενικής '-ιδας, -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «συνεργάτις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγωλάτρις < (καθαρεύουσα) ἐγωλάτρις. Μορφολογικά αναλύεται σε εγωλάτρ(ης) + λόγια κατάληξη θηλυκού -ις [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /e.ɣoˈla.tɾis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐γω‐λά‐τρις
ομόηχο: εγωλάτρης

Ουσιαστικό

εγωλάτρις θηλυκό

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε εγωλάτρης

    εγωλάτρις

Αναφορές
  1. s.v. ἐγωλάτρης - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.